Zobowiązania podatkowe co do zasady przedawniają się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym upłynął termin płatności podatku. Bieg tergo terminu może jednak ulec zawieszeniu bądź przerwaniu.Przerwanie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego zasadniczo różni się od zawieszenia biegu terminu przedawnienia tym, że okresu zawieszenia nie wlicza się do biegu terminu przedawnienia, natomiast w przypadku przerwania biegu, okres przed jego przerwaniem uznaje się za niebyły i zaczyna biec na nowo.Ordynacja podatkowa w art. 70 § 3 i 4 przewiduje dwie przesłanki które warunkują przerwanie biegu terminu przedawnienia:
- Ogłoszenie upadłości;
- Zastosowanie środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony.
Na podstawie art. 70 § 3 Ordynacji bieg terminu przedawnienia ulega przerwaniu w skutek ogłoszenia upadłości. Termin ten biegnie na nowo od dnia następującego po dniu uprawomocnienia się postanowienia o zakończeniu lub umorzeniu postępowania upadłościowego. Należy zauważyć, że na skutek zmian przepisów, począwszy od stycznia 2016 r., w sytuacji w której ogłoszenie upadłości nastąpiło przed rozpoczęciem biegu terminu przedawnienia, termin ten rozpoczyna się od dnia następującego po dniu uprawomocnienia się postanowienia o zakończeniu lub umorzeniu postępowania upadłościowego.Ordynacja podatkowa w art. 70 § 4 przewiduje przerwanie biegu terminu przedawnienia w skutek zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony. Termin biegnie na nowo od dnia następującego po dniu w którym środek egzekucyjny został zastosowany. Środki egzekucyjne zostały wskazane w art. 1a pkt 12 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.